Jan fietst met zijn bakfiets vol met pakken gebrande koffie naar verschillende bedrijven in Hardenberg. Jan is een jongeman van 36 jaar, hij woont bij zijn ouders en is verstandelijk beperkt. Hij gaat 3 dagen in de week werken bij de Branderij. Jan weet goed wat hij wil, maar doordat hij nauwelijks kan praten voelt hij zich niet altijd begrepen door anderen. Mensen in zijn naaste omgeving begrijpen hem goed. Jan is daardoor ook het liefst thuis. Hij heeft vrienden die hij vooral ziet wanneer hij moet voetballen, hij is dan helemaal zichzelf. Hij zou dan ook het liefst de hele dag voetballen en bij zijn voetbal vrienden zijn. Praten hoeft dan niet, hij voelt zich wel begrepen.

Jan zet s ’morgens zijn fiets in de fietsstalling van het arbeidscentrum.

Jan werkt daar niet alleen, samen met nog 9 andere mensen met een verstandelijke beperking zijn ze verantwoordelijk dat de koffiebonen gesorteerd, evt. gemaald, gewogen en verpakt worden in koffiepakken met bedrijfslogo. In de koffiebranderij, maar ook bij de bedrijven waar hij met de bakfiets komt, wordt Jan gezien en gehoord wat hem een heerlijk gevoel geeft.